«اما رادوکانو» پس از پیروزی تاریخی در تنیس با ملکه بریتانیا دیدار می‌کند

بنا بر گزارش‌ها، در پی پیروزی تاریخی اما رادوکانو در مسابقات تنیس آزاد ایالات متحده، ملکه از او تقدیر خواهد کرد.

این تنیس‌باز ۱۸ ساله بریتانیایی در روز شنبه، ۱۱ سپتامبر، پس از پیروزی در چند ست‌ متوالی مقابل لیلا فرناندز ۱۹ ساله، اولین بازیکن برنده گرند اسلم این کشور شد.

در حالی که برخی خانم رادوکانو را که به تازگی خود را به سری ای(A) رسانده است، یکی از نامزدهای اصلی جایزه چهره ورزشی سال بی‌بی‌سی تلقی می‌کنند، نشریه تلگراف روز یکشنبه، ۱۲ سپتامبر گزارش کرد این تنیس‌باز به طور قطع در فهرست افتخارآفرینان سال نو حداقل نشان «ام‌بی‌ای» (MBE) (نشان رده پنجم به معنی عضوی از امپراتوری بریتانیا) را دریافت خواهد کرد.

به گزارش نشریه مذکور، منابع مطلع معتقدند به دلیل ارزش بالای دستاورد او، این بحث هم مطرح است که شاید در اقدامی نادر به این نوجوان نشان «اُبی‌ای» (OBE) (نشان رده چهارم به معنی افسر امپراتوری بریتانیا) اهدا شود.

به نظر می‌رسد ملکه همین حالا هم کاملا طرفدار خانم رادوکانو است و به این ستاره تنیس به دلیل «دستاورد بی‌نظیرش» تبریک گفته است. ملکه آن را «گواهی بر سخت‌کوشی و ثابت‌قدمی» او توصیف کرده است که «الهام بخش نسل بعدی تنیس‌بازان» خواهد بود.

این تنیس‌باز ۱۸ ساله که در براملی بزرگ شده، گفته است که عبارات ملکه را قاب می‌گیرد زیرا برایش «بسیار معنادار»ند و به بی‌بی‌سی گفته که «شدیدا مفتخر و خیلی خیلی قدردان است که بازی تنیس او مورد توجه ملکه قرار گرفته است.»

خانم رادوکانو که در رتبه‌بندی اتحادیه تنیس زنان با رتبه ۱۵۰ جهان به این رقابت‌ها وارد شد، بعد از پیروزی در ورزشگاه آرتور اش در روز شنبه، قرار است در رتبه ۲۳ قرار بگیرد.

این رتبه نه تنها باعث می‌شود او به تنیس‌باز برتر کشورش تبدیل شود، بلکه کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند خانم رادوکانو احتمالا در سال جاری پردرامدترین زن ورزشکار کشور خود خواهد شد و انتظار می‌رود قراردادهای تبلیغاتی سودآور برای او میلیون‌ها پوند به ارمغان بیاورند؛ این علاوه بر ۲.۵ میلیون دلاری است که به عنوان جایزه پیروزی در رقابت‌های تنیس آزاد ایالات متحده دریافت می‌کند.

او بعد از پیروزی خود در روز شنبه گفت: «همیشه رویای بردن یک گرند اسلم را داشتم. شما می‌گویید «می‌خواهم برنده گرند اسلم باشم» ولی اینکه چنین باوری داشته باشد یک چیز است و جامه عمل پوشیدن آن چیز دیگری است. واقعا نمی‌توانم باور کنم. من وقتی دختری کوچک بودم اولین بار این ورزش را شروع کردم ولی به نظرم بزرگ‌ترین چشم‌اندازی که من تمام این مدت داشتم فقط بردن بود؛ لحظه برنده شدن و رفتن به رختکن برای جشن گرفتن پیروزی با تیم خود. این رویا چند شبی بود که در ذهنم تکرار می‌شد و شب‌ها با این رویاپردازی به خواب می‌رفتم.»

خانم رادوکانو افزود: «قطعا فکر می‌کنم الان زمان این است که به هیچ چیز فکر نکنم و فعلا فکر کردن و برنامه‌‌ریزی برای آینده را متوقف کنم. اکنون هیچ چیز نمی‌دانم. در حال حاضر به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهم و فقط عاشق زندگی‌ام.»